
Kolor: Czarny - szlak rowerowy oznaczony w terenie znakami drogowymi lub piktogramami na drzewach -. na białym tle czarny rowerek z czarnym paskiem lub strzałkami. Kolor szlaku nie jest związany ze stopniem jego trudności.
Nazwa: „Gościniec Piotrawiński”
Ranga: Ponadlokalna
Dystans: 46 km
Stopień trudności: trasa łatwa
Rodzaj: Przejazdowy
Rodzaj nawierzchni: asfaltowa 35 km, utwardzona 3 km, gruntowa 8 km
Punkty startowe:
Początek: 51o06’29,5”N, 022o13’51,8”E Przystanek PKS pomiędzy Kolonią Borów a Skrzyńcem
Koniec: 51o06’27,2”N, 021o47’56,6”E Piotrawin – kościół
Przebieg trasy:
Kolonia Borów – 1,9 km- Grądy – 5,5 km- Ratoszyn I – 3,5 km - Chodel – 6,0 km – Puszno godowskie -11 km - Kluczkowice – 2,4 km – Góry Kluczkowickie – 7,2 km – Kopanina Kaliszańska – 4,3 km – Kolonia Kaliszany – 4,0 km –
Krótka charakterystyka:
Szlak przebiega równoleżnikowo przez teren powiatu opolskiego. Rozpoczyna się w miejscowości Kol. Borów wspólnie z niebieskim szlakiem „Dolina Chodelki”. Przebiega przez teren Chodelskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu, Wrzelowieckiego Parku Krajobrazowego oraz nieopodal zespołu pałacowo-parkowego w Kluczkowicach. Szlak kończy się w Piotrawinie obok gotyckiego kościoła, gdzie łączy się z zielonym szlakiem rowerowym „Małopolski Przełom Wisły”.
Ciekawe miejsca na szlaku:
Chodel – miejscowość założona na terenie wsi Kłodnica przez Bernarda Maciejewskiego. Prawa miejskie w latach 1440-1866; zachowany układ urbanistyczny z XVI-XVIII w.;
Warto zobaczyć :
● Gotycko-renesansowy kościół parafialny pw. Świętej Trójcy, wybudowany w 1541 r.; z 30 metrową wieżą zakończona koroną, obrazem MB Loretańskiej, chrzcielnicą z 1616 r. oraz piaskowym nagrobkiem fundatora kościoła – Bernarda Maciejowskiego i jego żony Elżbiety.
● Mogiła żołnierzy austriackich z czasów I wojny światowej;
● Projektowany użytek ekologiczny położony na północny zachód od Chodla z płytkim stawem, stanowiącym miejsce lęgów i żerowania wielu gatunków ptaków;
● Zalew, który otaczają sosnowe lasy i zagajniki. Zbiornik ten pełni funkcje rekreacyjne.
Kaliszany - duży kamieniołom wapieni i opok kredowych. Odsłonięcie geologiczne coraz młodszych skał, kończących erę mezozoiczną uznawane są za jedną z najpiękniejszych w Europie.
Kluczkowice – pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1409 r. Właścicielami Kluczkowic byli m.in. Lubomirscy i Kleniewscy. W miejscowości warto zobaczyć zespół pałacowo-parkowy Kleniewskich, eklektyczny pałac został wzniesiony najprawdopodobniej w latach 1821-1831 i otoczony jest wspaniałym parkiem z pomnikowymi dębami.
Kolonia Borów – Chodelka w tej miejscowości przyjmuje prawy dopływ – ciek spod Zalesia. Rzeka i i jej dolina zachowały niemal naturalny charakter oraz funkcjonują tu zespoły źródeł dolinnych o wysokiej wydajności.
Piotrawin – miejscowość usytuowana bardzo malowniczo na wysokim zboczu doliny, opadającym stromo ku Wiśle. Znajduje sie tutaj gotycki kościół wybudowany w latach 1440-41z fundacji bpa Zbigniewa Oleśnickiego. Położony na wysokim brzegu Wisły, jest z daleka widoczny dzięki czerwonym, ceglastym murom. W kościele znajduje się dużo zabytków sakralnych – tablica erekcyjna z 1440 r., liczne obrazy, ołtarz główny póYnorenesansowy z 1 połowy XVII w., dwa ołtarze boczne XVIII/XIX, ambona XVII w., chrzcielnica rokokowa XVIII w .
Puszno Godowskie – w średniowieczu wieś włościańska, wchodziła w skład dóbr Godów. We wsi działa zespół obrzędowy „Kalina”, kultywujący miejscowe tradycje i zwyczaje ludowe. Warty zobaczenia jest obelisk upamiętniający obrońców przyrody ojczystej wzniesiony z okazji 75. rocznicy utworzenia Ligi Ochrony Przyrody.
Wrzelowiecki Park Krajobrazowy utworzony został w 1990 roku. Jego powierzchnia wynosi 4998 ha, zaś otuliny 13625 ha. Pod względem administracyjnym rozpościera się na terenie gminy Józefów i Opole Lubelskie, w całości znajduje się na terenie Powiatu Opolskiego. Park położony jest na pograniczu 3 jednostek fizjograficznych: Doliny Wisły, Wzniesień Urzędowskich i Kotliny Chodelskiej. Posiada bardzo urozmaiconą rzeźbę terenu: stromą krawędź doliny Wisły, liczne wąwozy lessowe, suche doliny, zagłębienia bezodpływowe o charakterze krasowym lub sufozyjnym, wreszcie pola wydmowe i równiny. Przyrodniczą i krajobrazową oś parku stanowi dolina potoku Wrzelowieckiego, głęboko wcięta w pokrywę lessową i skały węglanowe. Uchodzi ona do doliny Wisły, której zbocze na odcinku od Józefowa do Piotrawina stanowi fragment jednego z najpiękniejszych w Europie profili geologicznych odsłaniających utwory górnej kredy. W ujściowym odcinku Potoku Wrzelowieckiego oraz w dolinie Wisły występują zespoły wydm osiągających 10-15 m wysokości. Obszarom wydmowym towarzyszą podmokłe, wypełnione torfem niecki o średnicach 200-400 m. Lasy Wrzelowieckiego Parku Krajobrazowego cechuje duży stopień naturalności, wysoki udział płatów leśnych o cennych przyrodniczo, starych drzewostanach oraz występowanie wielu rzadkich gatunków roślin zielnych. Przeważają bory sosnowo-dębowe oraz grądy grabowo-dębowe. Z roślin rzadkich na uwagę zasługują: wawrzynek wilcze łyko, lilia złotogłów, parzydło leśne, bluszcz pospolity, tojad mołdawski, tojad dziubaty, turówka wonna oraz storczyki: podkolan biały i gnieźnik leśny. Na nasłonecznionych zboczach doliny Wisły występują interesujące zbiorowiska roślin stepowych z wisienką stepową, omanem wąskolistnym, miłkiem wiosennym, powojnikiem prostym. Na wydmach spotykany jest pięknie pachnący goździk piaskowy.
Opracował:
Jacek Rosły


