Budynek Urzędu Gminy
w Chodlu

Pomnik upamiętniający poległych w walce z niemieckim okupantem

XVI w. Kościół pw św. Trójcy  i Narodzenia NMP

XVIII w. ruiny pojezuickiej świątyni na Lorecie

TURYSTYKA

Atrakcyjnie ukształtowane środowisko naturalne sprawia, że w dolinie rzeki utworzono Chodelski Obszar Chroniony Krajobrazu. Ciekawe zabytki, atrakcyjne tereny rekreacyjne z pięknym zalewem i dobra komunikacja stwarzają gminie szanse na rozwój turystyki. Gmina oferuje zakwaterowanie i wyżywienie w gospodarstwach agroturystycznych, możliwość udziału w polowaniach na drobną zwierzynę i wędkowanie nad Chodelką obfitującą w rzadko spotykane gdzie indziej pstrągi.

HISTORIA I ZABYTKI

Dawniejsze dzieje Chodla barwnie opisał na początku naszego stulecia ks. Piotr Ozimski w wydanej w 1904 r. w Warszawie “Gazecie Rolniczej” Pisał on: Pomiędzy Bychawą od wschodu, a Opolem od zachodu, w guberni i powiecie lubelskim, w okolicy piaszczystej, nad rzeką Chodelką leży miasteczko a obecnie osada Chodel. Jest ono dosyć starożytne, gdyż w 1440 roku założone, i od tej daty parafia Chodel nosi swoją nazwę, gdyż poprzednio nazywała się Kłodnica, od wsi Kłodnicy, erygowana w roku 1336.

Świadectwem jednego ze świetniejszych okresów Chodla był pałac, którego właścicielami byli Maciejowscy. Teraz po dawnym pałacu nie ma już śladu, a na miejscu gruzów, przy drodze do Kraśnika zbudowano domy.

Kościół Parafialny św. Trójcy w Chodlu fundował w roku 1530 Bernard Maciejowski. Za najcenniejsze w Chodelskim kościele uchodzą chrzcielnica z 1613 r., wykonana z piaskowca w stylu gotyckim z pokrywą, na której znajduje się figura przedstawiająca chrzest Chrystusa, konfesjonał z 1615 r., ambona z lubelskiego kościoła św. Michała rozebranego w 1842 r.

Malownicze ruiny kościoła zwanego Loret, położone na wyspie wśród stawów hodowlanych stanowią dziś atrakcję turystyczną Chodla. Obraz Matki Boskiej Loretańskiej znajduje się nadal w kościele parafialnym św. Trójcy.