Powiat Opolski - www.opole.lublin.pl

Kolor: Żółty - szlak rowerowy oznaczony w terenie znakami drogowymi lub piktogramami na drzewach - na białym tle czarny rowerek z żółtym paskiem lub strzałkami. Kolor szlaku nie jest związany ze stopniem jego trudności.
Nazwa: „Kazimierz Dolny-Opole Lubelskie-Bęczyn”
Ranga: Ponadlokalna
Dystans: 68 km
Stopień trudności: Trasa średnio trudna
Rodzaj: Przejazdowy
Rodzaj nawierzchni: asfaltowa 40 km, utwardzona 5 km, gruntowa 23 km
Punkty startowe:
Początek: 51^o19^’08,0^”N, 021^o57^’18,6^”E (Kazimierz Dolny - skrzyżowanie drogi powiatowej i gminnej obok Ośrodka Wczasowego ARKADIA)
Koniec: 50^o59^’27,4^”N, 022^o05^’54,1^”E Bęczyn - skrzyżowanie dróg w kierunku Urzędowa i leśniczówki „Wolski Bór”
Przebieg trasy:
Kazimierz Dolny – 3,2 km - Cholewianka – 3,4 km - Zagajdzie – 2,3 km - Rogów – 3,5 km - Polanówka – 9,7 km– Pomorze – 5,0 km - Opole Lubelskie (Zespół Szkół Nr 1) - 3,4 km  – Grabówka (most na rzece Chodelce) – 4,3 km – Dębiny – 3,4 km – Siewalka (Szkoła Podstawowa) – 1,7 km – Ruda Godowska (przepust drogowy na cieku wodnym) - 3,7 km – Budzyń – 1,3 km - Wólka Komaszycka – 4,2 km - Puszno Godowskie – 2,5 km – Dąbrowa Godowska – 2,3 km – Świdno – 1,3 km - Majdan Bobowski – 3,5 km - Kol. Boby – 6,4 km - Natalin – 3,0 km - Bęczyn.

Krótka charakterystyka:
Trasa wraz z czerwonym szlakiem „Kazimierz Dolny-Kraśnik” tworzy pętlę o długości ok. 150 km. Szlak przebiega południkowo przez teren Kazimierskiego Parku Krajobrazowego, Chodelskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu i Kraśnickiego Obszaru Chronionego Krajobrazu, łącząc 3 powiaty – puławski, opolski i kraśnicki. Rozpoczyna swój bieg w Kazimierzu Dolnym obok ośrodka wypoczynkowego „Arkadia” i kończy w Bęczynie łącząc się z czerwonym szlakiem rowerowym „Kazimierz Dolny - Kraśnik”.

Ciekawe miejsca na szlaku:

Bielsko – warsztaty archeologiczne organizowane w lipcu przez Muzeum Nadwiślańskie w Kazimierzu Dolnym.

            Warto zobaczyć:

 Opole Lubelskie – w XIV w. gród z drewnianym zamkiem założony przez księcia opolskiego Władysława Opolczyka; prawa miejskie od 1418 r.; w XVI-VII w. silny ośrodek kalwinizmu; w 1761 r. pierwsza w Polsce szkoła rzemieślnicza; zachowany tzw. otwarty układ urbanistyczny z XIV-XVII z dwoma rynkami;

             Warto zobaczyć:

Pomorze - dobrze zachowany, drewniany młyn wodny, pole biwakowe oraz „Ścieżka przyrodnicza Kleniewo”. Nieopodal znajduje się malownicze jezioro Bartków Ług.

Puszno Godowskie – w średniowieczu wieś włościańska, wchodziła w skład dóbr Godów. We wsi działa zespół obrzędowy „Kalina”, kultywujący miejscowe tradycje i zwyczaje ludowe. Warty zobaczenia jest  obelisk upamiętniający obrońców przyrody ojczystej wzniesiony z okazji 75. rocznicy utworzenia Ligi Ochrony Przyrody.

Rogów – warte zobaczenia są wąwozy rogowskie i źródła Jaworzanki – Ośmiornica Rogowska.

Świdno – w średniowieczu stanowiło własność szlachecką; w XV w. wieś płaciła dziesięcinę plebanowi w Kłonicy; w XIX w. był tu folwark.

Urzędów – wieś leżąca na Wzniesieniach Urzędowskich, przy starym szlaku z Krakowa do Wilna. W miejscowości warty zobaczenia jest póYnobarokowy kościół z II połowy XVIII w., kaplica Św. Otylii z 1890 r. ze źródełkiem do której prowadzi aleja z rzeźbami oraz fragmenty obwarowań ziemnych.

Wrzelowiecki Park Krajobrazowy utworzony został w 1990 roku. Jego powierzchnia wynosi 4998 ha, zaś otuliny 13625 ha. Pod względem administracyjnym rozpościera się na terenie gminy Józefów i Opole Lubelskie, w całości znajduje się na terenie Powiatu Opolskiego. Park położony jest na pograniczu 3 jednostek fizjograficznych: Doliny Wisły, Wzniesień Urzędowskich i Kotliny Chodelskiej. Posiada bardzo urozmaiconą rzeźbę terenu: stromą krawędź doliny Wisły, liczne wąwozy lessowe, suche doliny, zagłębienia bezodpływowe o charakterze krasowym lub sufozyjnym, wreszcie pola wydmowe i równiny. Przyrodniczą i krajobrazową oś parku stanowi dolina potoku Wrzelowieckiego, głęboko wcięta w pokrywę lessową i skały węglanowe. Uchodzi ona do doliny Wisły, której zbocze na odcinku od Józefowa do Piotrawina stanowi fragment jednego z najpiękniejszych w Europie profili geologicznych odsłaniających utwory górnej kredy. W ujściowym odcinku Potoku Wrzelowieckiego oraz w dolinie Wisły występują zespoły wydm osiągających 10-15 m wysokości. Obszarom wydmowym towarzyszą podmokłe, wypełnione torfem niecki o średnicach 200-400 m. Lasy Wrzelowieckiego Parku Krajobrazowego cechuje duży stopień naturalności, wysoki udział płatów leśnych o cennych przyrodniczo, starych drzewostanach oraz występowanie wielu rzadkich gatunków roślin zielnych. Przeważają bory sosnowo-dębowe oraz grądy grabowo-dębowe. Z roślin rzadkich na uwagę zasługują: wawrzynek wilcze łyko, lilia złotogłów, parzydło leśne, bluszcz pospolity, tojad mołdawski, tojad dziubaty, turówka wonna oraz storczyki: podkolan biały i gnieźnik leśny. Na nasłonecznionych zboczach doliny Wisły występują interesujące zbiorowiska roślin stepowych z wisienką stepową, omanem wąskolistnym, miłkiem wiosennym, powojnikiem prostym. Na wydmach spotykany jest pięknie pachnący goździk piaskowy.

Opracował:
Jacek Rosły